اینم ادامه داستان ببخشید که دیر اپدیت کردم...............

به محل تجمع نزدیک می شدم . زن جوانی که معلوم بود باردار است ، جلوتر کنار دیوار دستشویی زنانه از حال رفته و سایرین تلاش می کردند او را از محل دور کرده و به هوش بیاورند. دو سه نفر با اشاره چند زن بدون درنگ وارد ساختمان دستشویی شدند و دقایقی بعد در حالی که جلوی دهان و بینی شان را گرفته بودندبیرون زدند.
یکی از آنها با تلفن همراه خود مشغول شماره گیری شد. الو...، ببخشید اینجا توی دستشویی زنانه پارک ، جنازه یه دختر جوون افتاده ...!؟بله ، بله ... والله کسی اونو نمی شناسه ...؟ یکی ازخانمها می خواسته بره دستشوی که اونو توی یکی از دستشویی ها پیدا کرده ... باشه ... باشه منتظرمی مونیم .پایم جلو نمی رفت ، حس غریبی مرا از رفتن به داخل و مشاهده آنچه زن را ترسانده بود به وحشت می انداخت . اطراف محل حادثه پیر وجوان ، زن و مرد، پچ پچ می کردند. حکایتهای نوشته یا نانوشته زیادی به گوشم می ریخت . چنددقیقه بعد وقتی امدادگران وارد عمل شدند، جزیکی دو نفر بقیه ، صحنه حادثه را خالی کردند،انگار نه انگار که اتفاقی رخ داده است !؟چند نفر از آنان وارد محل حادثه شده و دو سه نفری جنازه دخترک را بیرون آوردند و من درآن زمان کوتاه بود که توانستم با نگاهی کامل تر وحساس تر او را بشناسم . چه کسی می توانست باورکند!؟
او همان دختر جوان درمانده ای بود که ساعتی قبل از کنارم می گذشت . لبهایش کبود شده بود و چهره اش گویی یخ زده و... آخرین بار چه کسی اونو دیده ؟ من ...نفسم بند آمده بود. اصلا صدای خودم را که به نظر در گلو خفه شده بود، نمی شنیدم . شما... نسبتی باهاش دارین ؟
نه ... فقط حدود یک ساعت و نیم پیش که تازه وارد پارک شدم ، لب استخر، خیلی کوتاه ،آن هم وقتی از کنارم گذشت او را دیدم . پس یک ساعت و نیم پیش زنده بود... بله ؟ بله ... بله ، همین طوره . اون وقت ... منظورم همون وقتیه که دیدینش ، چه ریختی بود...؟ سرحال بود یا بی حال ...؟ راستش فقط می دونم توی این دنیا نبود،اصلا منو، که از کنارش گذشتم ، ندید. یعنی می خواین بگین ...؟ همین طوره ، من اصلا نمی شناسمش ... ولی مطمئنم آخرین باری که دیدمش حال خوبی نداشت .دختر جوانی پشت سرم زمزمه ای کرد، برگشتم و به او نگاه کردم ، گفت : اسمش الهام بود... من چند روزی این دور وبرا می دیدمش . گاهی یکی دو نفری باهاش حرف می زدن و چیزی بهش می دادن . بعضی وقتا هم می رفت از اون دکه توی پارک کیک یا نوشابه می خرید.مکثی کرد و ادامه داد: روز اول و دوم همچین بفهمی ، نفهمی از دورزاغ سیامو چوب می زد، بعد کم کم باهام راحت شد، یه دفعه هم اومد پیشم و روی بوم نقاشیم
سرک کشید.بعدش پرسید: چرا این قدر منظره می کشی ؟ چیزی دیگه ای بلد نیستی نقاشی کنی؟
همچنان ادامه دارد.........................